techA

از عملگرها برای انجام عملیات روی مقادیر و متغیرها استفاده می شود. عملگرها می توانند آیتم های تکی را دستکاری کرده و نتیجه را بر گردانند. آیتم های داده به عنوان عملگر یا آرگومان شناخته می شوند. عملگرها یا توسط کلمات کلیدی یا کاراکترهای خاص نمایش داده می شوند. به عنوان مثال ، برای عملگرهای شناسه از کلمه کلیدی “is” و “not” استفاده می کنیم.

در این آموزش موارد زیر را یاد می گیریم:

• عملگرهای محاسباتی
• عملگرهای مقایسه
• عملگرهای انتساب پایتون
• عملگرهای منطقی یا عملگرهای بیتی
• عملگرهای بررسی عضویت
• عملگرهای هویت
• تقدم عملگر

عملگرهای محاسباتی

عملگرهای محاسباتی، محاسبات ریاضی مختلف را انجام می دهند مانند جمع ، تفریق ، ضرب ، تقسیم ، مد? ، توان ، و غیره. متد های مختلفی برای محاسبه ریاضیات در پایتون وجود دارد ، مانند استفاده از تابع Eval ، تعریف متغیر و انجام محاسبات یا فراخوانی توابع.

مثال: برای عملگرهای ریاضی جمع را مثال می زنیم که دو عدد 4 و 5 را با م جمع می کند.

x= 4

y= 5

print(x + y)

به طور مشابه ، می توانید از عملگرهای محاسباتی دیگر مانند ضرب (*) ، تقسیم (/) ، تفریق (-) و غیره استفاده کنید.

ادامه مطلب...

مرحله 1) ویرایشگر PyCharm را باز کنید. صفحه مقدماتی برای PyCharm را می توانید مشاهده کنید. برای ایجاد یک پروژه جدید ، بر روی “Create New Project” کلیک کنید.

مرحله 2) نیاز به انتخاب یک مکان دارید.

1- می توانید مکانی که می خواهید پروژه ایجاد شود را انتخاب کنید. اگر نمی خواهید مکان را از آن جایی که هست تغییر دهید، حداقل نام را از ” untitled” به چیزی با معنی دیگر عوض کنید ، مانند “FirstProject”.

2- PyCharm باید مفسر Python را که قبلا نصب کردید پیدا کرده باشد.

3- روی دکمه “Create” کلیک کنید.

مرحله 3) اکنون به منوی “File” بروید و “New” را انتخاب کنید. بعد ، “File Python” را انتخاب کنید.

ادامه مطلب...

پایتون از یک کاراکتر پشتیبانی نمی کند ، و کاراکتر های تک را به عنوان رشته هایی با طول یک ، و یا substring در نظر می گیرد.

برای بدست آوردن زیر رشته از براکت های مربعی به همراه شاخص ابتدا و انتها استفاده می کنیم.

var1 = “Guru99!”

var2 = “Software Testing”

print (“var1[0]:”,var1[0])

print (“var2[1:5]:”,var2[1:5])

عملگر های مختلف رشته

عملگرهای رشته ای مختلفی وجود دارد که می توانند به روش های مختلفی مانند اتصال رشته های مختلف مورد استفاده قرار گیرند.

فرض کنید اگر a = guru و b = 99 باشد ، آنگاه a + b = “guru99”. به طور مشابه ، اگر از a2استفاده کنید ، “GuruGuru” خواهد شد. به همین ترتیب ، می توانید از عملگرهای دیگر در رشته استفاده کنید.

ادامه مطلب...

1-چه نوع نوری؟بسته به فضایی که در نظر دارید، انتخاب یک نور مناسب می تواند حائز اهمیت باشد.
Godfatherبرای یک شمع یا لامپ حبابی در یک اتاق، نور همه سویه یا نقطه ای یک انتخاب واضح است، بنابراین نور در تمام جهات ساطع می شود. برای صحنه های بیرونی، شاید یک نور گنبدی یا روشنایی عمومی (GI) برای نور محیطی مناسب باشد. که این روشنایی با نور سطحی یا محیطی (Area light) یا نوری نامحدود برای شبیه سازی نور خورشید ایجاد خواهد شد.
من در90 % مواقع مایلم از نور سطحی استفاده کنم مگر اینکه به دنبال یک افکت و جلوه خاص باشم. شاید یک نور نامحدود به عنوان نور خورشید مناسبتر باشد، اما خورشید هر چه باشد، یک منبع نور سطحی بزرگ است که خیلی دورتر ایجاد شده و می تابد. ما می توانیم این نور را با استفاده از یک نور سطحی شبیه سازی کنیم طوریکه با انتقال آن به دورتر و کاهش اندازه آن، می شود افت سایه و خطای دید سایه های موازی را کنترل کرد.
در این مثال، ما صحنه رندر شده ای داریم که در آن (از چپ به راست) از نور پیشفرض (Default Light)، نور سطحی و نور سطحی به همراه سایه سطحی استفاده شده است.
Lighting012-استفاده از سایه مناسبنوع سایه به شدت روی احساس شات تاثیر دارد، برای روز آفتابی روشن سایه شما باید تیره و شدید با افت (Falloff) کم باشد. این حالت با یک روز ابری که سایه ها به دلیل افت بالا، به ندرت قابل مشاهده هستند در تضاد است.
A Clockwork Orangeدر سینما فوردی، ما سه گزینه برای سایه داریم، Maps، Area و Raytraced.
اگر می خواهید یک کارتون یا کاری با سبکی خاص با سایه های مشخص گرافیکی داشته باشید، سایه های Raytraced عالی هستند اما ایرادی که دارند اینست که آنها اکثرا به تنظیمات ضد پلگی یا Anti-aliasing برای کاهش پلکانی بودن و لرزش در اطراف لبه ها نیاز دارند.
اغلب از سایه های نرم استفاده می شود زیرا آنها نتایج سریعی روی سایه های محیطی (Area) می گذارند، شما می توانید سایه را با افزایش سایز نقشه و تعداد نمونه ها تنظیم کنید. مشکل سایه های نرم اینست که آنها خیلی واقعی به نظر نمی رسند، شدت یا افتادگی در لبه های سایه بدون در نظر گرفتن فاصله از شی ای که سایه می افکند، یکنواخت است.
Shadow Typesبا این وجود، سایه های محیطی بهترین نوع سایه است زیرا دقت بالایی دارند و بیشترین کنترل را می توان روی آنها داشت. در کنار این مزیتها باید این را هم اضافه کرد که سرعت رندر کمی دارند. برای سرعت بخشیدن به این موارد، شما می توانید تعداد نمونه ها و دقت را کاهش دهید، این کار نتایج سریعتری را به همراه خواهد داشت، اما باعث ایجاد نویز هم خواهد شد.

ادامه مطلب...

تصویر خود را در فتوشاپ باز کنید. شما می توانید از طریق فتوشاپ با رفتن به FILE> OPEN و انتخاب تصویر خود این کار را انجام دهید. همچنین شما می توانید تصویر خود را در فتوشاپ از کتابخانه Lightroom بارگیری کنید. این کار را با کلیک راست بر روی عکس در داخل کتابخانه Lightroom انجام دهید و به EDIT IN> EDIT IN ADOBE PHOTOSHOP بروید.

مرحله 2 – تبدیل به سیاه و سفیدبرای شروع ویرایش، مفید است که به طور موقت برای از بین بردن حواس پرتی از رنگ شروع کنید تا با چشم خود به راحتی ببیند که در تصویر چه می گذرد. با استفاده از منوی Adjustment Layer و گزینه Black and White تصویر خود را به سیاه و سفید تبدیل کنید.


مرحله 3 – چه چیزی را می بینید؟اطمینان حاصل کنید که شما می توانید کل تصویر را بر روی صفحه خود مشاهده کنید. در این مرحله، شما فقط نگاهی سطح بالا به تصویر خود می کنید تا چشمانتان ایده بگیرد. به VIEW> FIT ON SCREEN بروید و سپس پایین نگه داشتن CTRL همراه با کلید – یا + برای بزرگنمایی تصویر اقدام کنید
در حالی که در حال تماشای تصویر خود هستید، این سؤالات را بپرسید.
عکس سعی دارد چه بگوید؟چشمان خود را کج کنیدچشمان شما به کجا می روند؟چه عناصری داستان تصویر را تقویت می کند؟کدام عناصر داستان را تضعیف می کنند؟نیازی نیست که یک تحلیل عمیق در اینجا بنویسید. صرف چند ثانیه در هر سوال و گوش دادن به غرایز خود کافی است. آنچه که می خواهید انجام دهید این است که تصویر را از نظر بیننده نگاه کنید و مطمئن شوید که آنها چه چیزی را می خواهند ببینند.
کنترل توجه چشم بیننده در یک عکس خوب بسیار مهم است و آنها را به یک سفر بی وقفه هدایت می کند تا بتوانند تمام افکار داستان را در تصویر شما یکباره دریافت کنند.
در مرحله بعد، ما نگاهی به این تصویر نمونه و ایجاد حواس پرتی می کنیم تا بتوانیم یک برنامه ویرایش ساده ایجاد کنیم.

ادامه مطلب...